L’Augusto Imperaduur l’eva pensaa
de fà pulitu ul cüünt, par nà a vedè
quant’eran i sò sudditi,e l’à faa
un censiment; e i gent navan, a pè,
(quej vun anca a cavall, ma eran puchitt)
a segnass dent induè ch’eran nassüü
oman e donn, vecc e fiöö pinitt
e, se eran ispusaa, al paèes de lüü.
Ul Pepp e la Maria eran de cà
a Nazarètt, che ‘l resta in Galilea,
ma gh’è tucaa partì per fass segnà
sü là a Betlèmm, paees de la Giüdea;
e quest perchè Lüü l’era discendent
a la luntana del re David, ma
sicume che uramai l’era ul mument,
hann quasi gnà faa in temp a rivà là,
che senza pudè dì nè düü nè trii,
in una stala, lì tra un böö e ‘n asnin,
sta pora tusa, Lee l’à parturii:
e inscì a gh’è nassüü ‘l Gesu Bambin.
E la Maria l’à fassaa sü puliit
e pö l’à pugiaa sù su ‘n zicch de fegn
sura la mangiatoia, e cumè siit
a l’era propri miser; ma l’impegn
che meteva ‘l böö e anca l’asnin
in del bufacch adòss par riscaldà
stù rubatèll ammò tant piscinin,
a l’è staa assèe par minga fal gelà.
E luur l’evan cercaa un pustesell
un puu migliur par pudè nà a durmì
ma, cara grazia s’evan truvà quell
perchè l’era tütt pien, ma pien inscì…
Ben, ‘dess che ‘stu Fiöö l’eva nasüü
a sa tratava de fal davè ‘n giir;
ma ‘l Padreternu al ga pensa Lüü:
al ciapa ‘angiarin che ‘l gà lì a tiir
el ga diss: “T’ai vedat quii pastuur
giù lalinsci che ‘l paar che còcan via?
Và giù e dicch che ‘l Cristu Salvatuur
a l’è nassüü; e facch vedè la via
par andà là a truvall!” Queschì l’è naa
‘mè ‘na saèta, e ‘l sa presenta giù
in mezz a questi chì, imbambulaa
davanti a ‘sta gran lüüs, cumè i cucù,
e ‘l diss quell che ‘l deev dì: “Che ‘l fiöö l’è là
sura ‘na rastrelera, dent ni fass…”
el ga fà veed induè che devan nà
intant che altar angiar rivan bass,
e al Padreternu, in cieel, cantavan gloria
e tanta paas in tèra, in tütt i cà
di gent unest, pacifich senza boria
armaa sultant de buna vuluntà.