Ul mes de magg ‘mè l’era bell
setàs gió sül mürett
a parlà cun i stell!
Cun la nènia di griil che cantavan
e i lüsitt che in giardin
sa pizavan e smurzavan.
…E quel bun udur del tèj,
un piantun drée da la cà
che al pareva spià
quand ta sgaràvat l’urari
cun la scüsa del rusari!
‘Mè l’era bell ul mes de magg
quand ta gh’evat sedas ann,
ul prim basin d’un murusin,
i to öcc che sa saràvan
e i lüsitt che ta scignàvan!
Adess i to öcc
sa saràn dal sógn,
sedas ann hin luntan,
paran luntan anca i stell,
i lüsitt hin sparìi …
Ul mes de magg
l’è piü bell …
di Elvia Butti